Rozdział 6

-Mieliśmy iść dzisiaj do kina.-zagadał Łukasz.

-A tak to co idziemy i tak jutro będę się dopiero rozpakowywać.

-No to idziemy, tylko na jaki film?

-Bardzo chciałam obejrzeć „Nad życie”.

-Dobrze.- Cieszę się, że zgodziłaś się ze mną zamieszkać.

Lekko pocałowałam Łukiego i poszłam się przebrać z jego staju, w którym nadal byłam.

-Gotowa?

-Prawie, jeszcze tylko włosy zwiąże.

-Szybciej spóźnimy się.-popędzał mnie Żygadło.

-No idę, idę. Możemy już jechać.

Seans miał rozpocząć się o 19.05 zdążyliśmy w samą porę. Film trwał około dwóch godzin, był niesamowity.

-Co jutro robimy?- spytał Ziomek gdy wyszliśmy z Sali filmowej.

-Wiem, że mam się spotkać z Nikolą po treningu no a potem się będę rozpakowywać, a Ty nie wiem co masz w planach.

-Właściwie nic, chyba pójdę do Andrei spytam się czy coś załatwił z tym miejscem dla Ciebie w kadrze, Ty naprawdę masz talent do siatkówki.

-Tak samo jak Ty.

Łukasz uśmiechnął się, po kilku minutach byliśmy już w domu.

-Chyba rozpakuje jeszcze dzisiaj ubrania.-mruknęłam do Łukasza.

-Daj już sobie z  tym dzisiaj spokój jutro też jest dzień.

-No tak ale.

-Żadnego ale!

-No dobra wygrałeś.-po wypowiedzeniu tych słów Żygadło zaciągnął mnie do sypialni.

-Misiu.-zaczęłam.

-Słucham?

-Telefon Ci dzwoni.

-Tak?

-…

-Nie możemy juto, teraz jestem zajęty.

-…

-No dobra przyjedź.

-Coś się stało?

-Nie. Tylko Igła zaraz przyjedzie.

-Po co?

-Nie wiem, mówił tylko, że to ważne.

Po kilku minutach do domu wpadł Ignaczak z bandą wielkoludów. Wyszłam z sypialni zakładając bluzkę.

-Ziomek czemu nic nie mówiłeś, że z dziewczyną jesteś byśmy nie przychodzili.

-Ale przyszliście.-odpowiedziałam.

-No dobra, to zaczynamy imprezę.-rzucił szybko Winiar po czym poszedł zapodać jakieś szybkie kawałki.

-Zatańczymy?- podszedł do mnie Wlazły.

-Oczywiście.- zgodziłam się po czym wpadłam w rytm muzyki.

Tańczyłam przez całą noc, z każdym po kolei nawet z Gumą.

Zasnęłam dopiero po 5.00 nad ranem a zaraz o 8.00 się obudziłam, weszła do kuchni nie byłam tam sama.

-Ale mnie boli głowa, a Ty czemu już nie śpisz?- zapytałam po cichu Łukasza.

-Było tyle nie pić, nie mogę spać.

-Będziesz coś jadł?

-Nie mam ochoty.

-Dobra to ja się zbieram.

-Gdzie się wybierasz?

-No na trening.

-W takim stanie?

-Przecież czuję się dobrze, tylko trochę mnie boli głowa.

-No właśnie zostań w domu.

-Może i masz racje.- Uśmiechnęłam się i pocałowałam Łukasza, wtedy do kuchni wszedł jeden z wielkoludów.

-Co tam gołąbeczki?- zapytał rozbawiony Zibi.

-Co Cię tak śmieszy?- zapytałam Zbyszka.

-Nic, po prostu ładnie razem wyglądacie.- odrzekł.-A co Wy tak wcześnie staliście?

-Bo tak nam się podobało. –odpowiedział Łuki.

-No już dobra, zostawiam Was samych, dopóki Igła śpi.

-W końcu mamy trochę czasu dla siebie.

-Często przychodzili tak do Ciebie całą bandą?- grzecznie spytałam.

-Po rozwodzie zaczęli mnie „odwiedzać” prawie codziennie, ale wcześniej mi to nie przeszkadzało bo byłem sam , a teraz mam Ciebie.

-A właśnie.. dlaczego rozstałeś się z Agnieszką?

-Nie chce teraz o tym rozmawiać, jeszcze przyjdzie na to czas.

Widziałam smutek w oczach Łukasza gdy zaczęłam mówić o Agnieszce musiał bardzo przeżywać to rozstanie.

-Witajcie, jak się spało?- krzyknął Igła wchodząc do kuchni.

-Krzysiek możesz ciszej?- grzecznie poprosiłam.-Głowa mi pęka.

-Jasne.- O czym sobie gruchaliście?

-O czymś…-odpowiedziałam

-Dobra, idę  stąd Ziomek pogadamy jak wszyscy pójdą.

Łuki przytaknął, ja poszłam pod prysznic, a potem do garderoby gdzie przebierał się Żygadło.

-Mogę wejść.-grzecznie spytałam rozgrywającego.

-Pewnie.

Zaczęłam się ubierać.

-Wiesz jak dla mnie to możesz tak zostać.

-No nie wiem.

Ubrałam się w czarną krótką spódniczkę i zieloną bluzkę na szyje do tego czarne sandałki. Wybiła godzina 13.30 za pół godziny miałam spotkanie z Nikolą  w domu był tylko Igła i Łuki poszłam do łazienki zrobić makijaż usłyszałam rozmowę Krzyśka i Łukasza.

-Słuchaj Ziomek wiem że Ci jest trudno po rozstaniu z Agnieszką….-zaczął nie pewnie Ignaczak.

-Stary nie ma o czym mówić, mam Patrycje jestem z nią szczęśliwy a ona ze mną.

- Widzę, że się Wam układa.

-Pewnie Patrycja to wspaniała dziewczyny.

-Widziałem jak weszliśmy wczoraj do Ciebie, mieszkacie razem?

-Tak.

-Gratulacje.

Chłopaki dalej rozmawiali, ale ja już miałam wychodzić.

-Dobra to ja jadę.-wtrąciłam się w ich rozmowę.

-O której wrócisz?- spytał Łukasz.

-Nie wiem wieczorem.

Po tych słowach pojechałam do kawiarni w której się miałam spotkać z Nikolą.

-Cześć, Pati. Jak dawno się widziałyśmy.-krzyknęła Niki gdy tylko weszłam do budynku.

-Cześć. No to opowiadaj co się wydarzyło przez te parę dni.-mruknęłam do Nikoli uśmiechnięta.

-Poznałam fajnego chłopaka na treningu reprezentacji.

-Znam go?

-Nie, dopiero się przeprowadził do Bełchatowa, nazywa się Patryk Lewandowski.-Zaprosił mnie na randkę na jutro.

-A jak było na treningu?

-Idzie mi coraz lepiej, trener reprezentacji każe mi poszukać lepszego klubu, ale w Bełchatowie nie ma innego, a ja nie chce stąd wyjeżdżać, nie wiem co mam robić.

-Idź za głosem serca nie chcesz wyjeżdżać to zostań.

-Pomyślę jeszcze nad tym, a co u Ciebie? Jaki ładny łańcuszek od kogo to od Kamila?

-Nie, z Kamilem już nie jestem.

-Jak to? Co się stało.

-Nie chce o tym mówić, teraz jestem szczęśliwa z kim innym?

-Kto jest tym szczęściarzem?

-Łukasz.

-Żygadło?

-Tak.

-O jej, gratulację. Dobrze się Wam układa?

-Wspaniale, zamieszkałam z nim.

Nikola wyraźnie była zaskoczona tym co jej powiedziałam.

-A co na to twoja mama?

-Sama się zgodziła, na to żebym zamieszkała razem z Łukaszem.

-Super.

Spojrzałam na telefon była już 21.30 i miałam 15 nieodebranych połączeń od mojego stróża.

-Ale się zasiedziałam musze już wracać. Odwieść Cię.

-Nie, dzięki, zaraz przyjedzie po mnie Patryk.

-Aha, dobra, to ja lecę, kochana.

-No pa, idź już Łukasz pewnie się martwi.

W domu byłam o 22.00 Łukasz na mnie czekał.